روايه لما الوداع

ماتتجوزش هى حره فى نفسها وبعدين ما تتلم وتعيش لاولادها زيها زي غيرها من آلاف الأرامل اللى عيشين لاولادهم وكرسوا حياتهم لاولادهم بس اللى هى فيه ده فراغت عين والله ان هاين عليا اخنقها بأيدي وطلع روحها الحربايه خطافت الرجاله دى 
ضحىما انا كنت هعمل كده واحنا فى المطبخ وانتى اللى حوشتينى 
شروقيعنى كنت هعمل ايه اسيبك تقتليها وتروحي فى ستين داهيه 
دا كلام الواحده بتفرغ بيه عن نفسها إنما هو احنا يعنى هنقتل بجد 
ضحىربنا يقصف عمرها من عنده
شروقبصراحه المفروض دعوه دى ما تكونش ليها هى المفروض للى واخد القرار ومقوهيا وماحدش قادر يكسر كلمته
ضحىتقصدي مين الحج
شروقوهيكون مين غيره يعنى
ضحىانا كنت بحبه الاول ومعتبراه مكان والدى بس بعد القرار اللى اخده ده بدعى عليه ليل ونهار
شروقكنتى معتبراه مكان والدك دا انتى طيبه اوى ياضحى وغلبانه هو فى بعد الوالد وبعدين دا قلبه قاسې على أولاده هيكون حنين عليكى انتى دا انتى بينك عبيطه ياضحى 
دا ابنه اللى من دمه ولحمه طفشه من البيت واتبرى منه لما والدته اتحرق قلبها عليه وتعبانه من وقتها ومش مخلى حد يجيب حتى سيرته فى البيت تفتكرى بقى حد بالقلب ده هيخاف علينا ولا هيهتم بامرنا 
انا داخله انام قال زي والدى قال
دخلت ضحى غرفتها وفضلت تبكي وتقول يعنى ياربي عشان ماليش حد يتعمل فيا كده على رأي شروق دا اخويا اللى من دمى ولحمي هاجر ومعرفش عنه اى حاجه ما هنش عليه يجي يشوف اخته دى عايشه فى الدنيا ولا مېته كل واحد الايام دى بيقول يالا نفسي وتدعى ربنا وتقول ماليش غيرك يارب تتولى امرى
وكل ما تفتح الموضوع مع سالم جوزها تجده كما هو على نفس موقفه وانه لا يستطيع أن يعصي كلام والده وانه لا يستطيع أن يأخذها ويترك كل ماله وأعماله التى لدى والده ليبدا من جديد من الصفر بعيد عنه وعن ماله فهو يرى ان الامر صعب بل مستحيل فهو لا يمتلك اى شيء بأسمه فكل شيء بأسم والده
فوجدت ان الامر من ناحيته ليس به