روايه فرح والأخوان زياد وسليم

انا كنت..... وراحت سكته فقال زياد خلاص المسامح كريم يافرح قالت المهم تقوم انت بالسلامه يازياد وانا اسفه مره تانيه وخرجت بره وقالت بينها وبين نفسها وبعدين فى زياد ده وهو مصمم اننا نتجوز اعمل معاه ايه ده واقولها له ازاى وخاصة بعد اللى عمله عشانى ما هو ان بنت عمه ولو اى حد مكانه هيعمل كده دا لو حتى غريب والله ما انا عارفه اعمل ايه فى الورطه دى وبعد كام يوم الدكتور قال ليهم ممكن نكتب له على خروج لو حبين بس لو خرج لازم يكون حد بيفهم فى التمريض معاه عشان الادويه والتغيير على الچرح وشوية حاجات هعرفها ليها تعملها لزياد ولو حبين يكمل معانا يبقى افضل له فقالت فرح انا عندى فكره عن التمريض كانوا بيدربونا عليها فى بلدى وفى مجال درستى وسليم قال اه يادكتور احنا لازم نخده معانا عشان كمان احنا مش من البلد هنا فقال خلاص انا هكتب له على خروج وقال لفرح تعالى معايا هفهمك كل حاجه وراحت فرح مع الدكتور وفهمها كل حاجه واخدوا زياد معاهم ورجعوا على السرايا واول ما الداده شافت زياد وسليم شايله راحت عليه الف سلامه عليك يازياد يابنى عامل ايه ياحبيبى فقال زياد ما تخافيش ياداده عمر الشقي بقي انا الحمدلله كويس كده ياسليم بيه ماترضاش ان تبعت السواق يخدنى وتسبنى قلقانه على زياد كده انا واخده على حطرى منك فقال سليم خلاص ياداده متزعليش اهو جالك بنفسه اخو الحمدلله قالت ربنا يحفظكوا يابنى ويخليكوا لبعض ولا يرحمكوش من بعض ابدا قال سليم امين يارب ياداده يالا ادخلى وصيهم يعملوا له اكله كويسه كده يرم بيه عظامه بدل اكل المستشفيات اسرعت على الداخل وقالت حاضر حاضر وطلع سليم غرفة زياد ووضع زياد على السرير وقال له ايه يابنى ده انت ما بتكلش مالك خفيف كده لا انت لازم تاكل كده وتتعذى وقال له انا نازل اكلم سيادة اللواء عشان موضوع كده لازم يخلص اول ما تقوم