روايه فرح والأخوان زياد وسليم

يوه يابابا احنا هنبتدى نتحكم بقى لا بقولك ايه مش من اولها فقال سيادة اللواء خلاص ياريتاچ ما تكبرهاش فقال الطباخ السفره جاهزه فقال سليم اتفضل سيادتك راحوا قاموا وريتاچ من اولها مش عجبها الكلام وقعدت معاهم وهى متضيقه وراح سليم قال للداده اندهى على زياد وفرح راحت فرح نازله من نفسها وندهت الداده زياد وجلسوا جميعا فلاحظ اللواء ان ريتاچ مش مبسوطه فقال ايه ياسليم هتسيب ريتاچ كده زعلانه ومش هتصالحها فقال متزعليش ياريتاچ حقك عليا فقال اللواء ايه ياسليم بس كده مافيش طب كولى ديه من ايدى ولا اى حاجه ايه هو انا اللى هقولكم تعملوا ايه ياشباب اليومين دول فراح سليم تناول قطعة لحم صغيره بالشوكه وقال لها طب كولى دى من ايدى ومتزعليش فاتجهت بوجهها الناحيه الاخرى لتبين انها مازالت غاضبه فقال اللواء خلاص بقى ياريتاچ ما تكسفيش ايده راحت فرح قالت متكسفهوش بقى ياريتاچ وبلاش دلع فقالت ريتاچ وانتى مين بقى انتى كمان فقال سليم ما انا قولتلك بنت عمى ياريتاچ فقالت ريتاچ وماله طب وبنت عمك قاعده معاكم ليه هى ياحرام ملهاش مكان تعيش فيه يا حرام فقالت فرح اه ياحرام على فكره انا ليا فى السرايا زى ما هما ليهم وشريكتهم فى كل حاجه هنا ياحرام تقدرى تقولى لى بقى انتى عندك ايه ياحرام فقال سليم مايصحش الكلام ده احترموا الرجاله اللى قاعده فقامت ريتاچ وقالت انت مش شايف بتتكلم ازاى فقال سليم ليها حقك عليا كملى اكلك وانتى يافرح مالوش لازمه الكلام ده فقالت فرح مش برد على سؤلها ولا اسيبها تكلم نفسها فقال سيادة اللواء معقوله اول مقابله بينكم تكون كده دا اتتوا هتكونوا جيران واكيد هتكونوا اصدقاء فقالت فرح اكيد طبعا فقال سليم ايه رايكوا ناخد القهوه فى الجنينه فقالت ريتاچ ياريت اصل المكان هنا كتمه ومافيش هوا وراحوا قاموا وسابوا فرح قاعده هى وزياد وراحوا على الجنينه فقال زياد لفرح انا خارج اتسوق اجيب شوية ملابس ليا تحبى تيجى