روايه متمرده عشقت كبريائه
وبصى جايبه ليكى مين
سهير بتبص لاقت فهد
قالت ف ف
فهد ابنى انا مش مصدقه عنيه ت ت تعال المسک علشان اتأكد ان انا مش بحلم
فهد قرب منها وقال اذيك يا ماما
سهير شدته فى حضنها وقالت ابنى حبيبى واحشتنى انا اسفه يا ابنى انا غلطانه واهو ربنا اخد ليكم حقكم منى وبقيت قاعده على كرسى لا حولا بيا ولا قوه
سهير بدموع مش زعلانه بس خليك شويه فى حضنى
مليكه تسمحى ليا اقولك يا ماما
سهير طبعآ يا حبيبتى
مليكه ماما احنا هناخد عدى يعيش معانا وهنبقى نجيبه ليكى يبص عليكى كل يوم
فهد اتفاجئ بكلام مليكه وفرح اوى
ويمشى
مليكه معلش يا ماما انا عايزاه يتربى مع اخته او اخوه اللى جاى
سهير بفرحه انتى حامل
مليكه ايوه فى التالت
سهير ربنا يكملك على خير ماشى يا حبيبتى ربنا يبارك فيكى بجد انتى عمله نادره اليومين دول خلى الشغاله تجهز عدى وخدوه بس ابقى جبيه يبص علينا
مليكه طبعآ يا ماما واحنا معا
وبعد مرور خمس سنين
مليكه جاكلين انتى فين
جاكلين انا هنا يا ماما
مليكه طب يلا يا حبيبتى بابا زمانه جاى ادخلى اغسلى ايدك وتعالى على السفره
جاكلين حاضر يا ماما
ودخلت مليكه وخبطت على باب اوضه وقالت
مليكه عدى يا حبيبى يلا بابا زمانه جاى
ونزلت عند باب اوضه وخبطت عليه ودخلت
مليكه يلا يا ماما فهد زمانه جاى علشان ناكل
سهير لا يا حبيبتى انا مليش نفس
مليكه يا ماما من يوم ما ماټ بابا فريد الله يرحمه وانتى حپسه نفسك فى الاوضه ومش بتاكلى الا قليل اوى
سهير بدموع سنه يا مليكه بعيد عنى بقاله سنه واحشنى اوى
سهير حاضر يا بنتى
مليكه مسكت الكرسى وزقته وطلعت سهير من الاوضه ودخلت المطبخ تحضر الاكل
وهى وقفه حست بحد
فهد قلبى واحشتينى
مليكه مسيرك هتوقف قلبى من خضتك ليا
فهد بعد الشړ عليكى يا قلبى واحشتينى
فهد بقولك ايه اطفى على الاكل ده
مش كفايه عليا اللى فى بطنى طالع شقى زى ابوه مش بيبطل حركه ابدآ
فهد ده حتى ابوه غلبان
مليكه ههههههههه اوى
فهد بحبك
مليكه وانا بعشقك
النهايه
