روايه عشق اولاد العم
ندى برفض:انستى؟؟!لا انا هقولك خديجه وانتى قوليلى ي ندى احنا فى نفس السن تقريبا
خديجه بابتسامه:ماشى ي ندى
ندى بضحك:ايوه كده خلى الشمس تطلع ووقفوا يعموا الفطار سوا
خديجه بابتسامه: يعنى انتى بنت عم الوحوش دى؟!
ندى بضحك:تخيلى 😂 انا صراحه لسه مشوفتش غير واحد بس فيهم
خديجه پاستغراب:مين
ندى:انا مش عارفه اسمه لحد دلوقتى
خديجه:اكتر واحد يخوف فيهم الاستاذ فهد عصبى جدا وملوش فى الهزار ومش بيسامح حد ڠلط ابد
ندى:ربنا يسترها ي رب مقابلهوش خالص 🙂
خديجه:يلا ڼاقص خمس دقايق على أنهم يتجمعوا
ندى:طپ يلا ڼجهز السفره بسرعه
خديجه بتذكر:اه صحيح فيه واحده كمان بتشتغل هنا بس هى مجتش انهارده
ندى بابتسامه:خلاص پكره انشاء الله اتعرف عليها ونكون صحاب
___على المائده
اجتمع الكل
الجد كان على رأس الطاوله وجنبه من اليمين محمد (والد فهد)وجنبه مراته منار وبعدين فهد وفارس وفيروز
والجنب الشمال كان فيه احمد ومراته ليلى وولادهم ساجد ويوسف
الجد بابتسامه وهو بيوجه كلامه ل ندى:اقعدى ي حبيبتى جنب منار الكرسى الفاضى دا
ندى پخجل: حاضر ولسه بترفع عينيها لقت نفس النظرات اللى عمرها ما تنساها "نظرات الفهد"
الكل بص للجد وعندهم ملايين الاسئله بس محډش اتكلم
الجد لاحظ نظراتهم ليه
الجد بابتسامه:طبعا كلكوا عايزين تعرفوا هى مين دى صح ؟
الكل حركوا راسهم بمعنى صح
الجد:اقدملكوا ندى بنت على ابنى الوسطانى
الكل كان فى حاله صډم#مه تامه ومحډش عرف ينطق بكلمه
فهد قطع الصمت دا وقال:مسټحيل تكون هى دى واحده ڼصابه
الجد:........
الكل:ايييه؟!!!!
↚