رواية ضرتي حامل بقلم سيد عبدربه (كاملة)

عيلة واحدة مرات عمى خدى
يا صفية شربى البيبى ولا اقولك اصبرى اشوفه بارد ولا سخن ايه دة يا ستير يا رب حماتى فى ايه يا ام صفيه ! مرات عمى الينسون طعمه مالح اووى يا ام عبدالله انتى حطيتى
ملح بدل السكر حماتى لا طبعا هو انا عبيطة مش عارفة الملح من السكر وبعدين مكان السكر غير مكان الملح دى عمليه مقصودة على فكرة مرات عمى مين بس
الى قاصد يعمل
كدة طبعا كلهم بصوا ليا و سكتوا حماتى مين دخل المطبخ تانى بعدى ! مرات عمى مفيش غير
ناهد دخلت تجيب كباية مية ساقعة لصفية حماتى يبقى انتى الى عملتى كدة يا ناهد عاوزة العيل الصغير يا مچرمة انا اقسم
بالله ما قربت للينسون انا دخلت اجيب مية ساقعة لصفية بس حماتى والله امال مين الى حط الملح بدل السكر مفيش غيرك الى دخل المطبخ والله يومك اسود انتى من الاول و مش عاوزة العيل دة حرام عليكى انا والله حرام عليكم انتم كل شوية ظلم كدة حسبي الله ونعم الوكيل حماتى اقسم بالله ما تق كدة حسبي الله ونعم الوكيل 
حماتى اقسم بالله ما تقعدى هنا ولما يجى جوزك يشوف شغله معاكى شوية عبدالله يرجع يقعد مع صفيه و امها وامه و يشيل البيبى ويسال عليا فين ناهد تحضر
الغدا ليا ! حماتى بص يا عبدالله حصل حاجة من ناهد تودى فى داهية عبدالله حصل ايه يا امى! حماتى حطيت كباية ينسون و طلعت اشوف الطير دخلت هى المطبخ حطت بدل السكر الى انا حطيته حطت ملح عاوزة الواد ېموت ولو مش
مصدق حماتك قاعدة اهى وهى تشهد وهى مش هتكذب عبدالله الكلام دة بجد يا حماتى! مرات عمى ايوة يا عبدالله مكنتش اعرف ان قلبها اسود كدة محدش دخل
المطبخ غيرها وامك مين تانى هيعملها مش معقول امك ھتموت حفيدها عبدالله دى اكيد اټجننت انا خلاص زهقت منها بجد و قرفت ليلتها سودة انا طالع اطين عشيتها واريح نفسي من ۏجع القلب دة من دلوقت يا ترى هيحصل ايه ! ضرتى حامل بقلم سيدعبدربه الجزء الحادى عشر بعد ما عملت مرات عمى المقلب بتاع الملح فى الينسون واتهام حماتى ليا بمحاولة ايذاء البيبى حكو لعبدالله كل
شيء و طبعا مرات عمى شاهدة معاها إتعصب جدا عبدالله والسحر اشتغل جواه
طلع ليا على اوضتى وكان الشرار فى عنيه عبدالله انتى ازاى تحطى الملح فى الينسون للبيبى ازاى انا عبدالله انت مصدقهم معقولة ! عبد الله حد دخل المطبخ
غيرك ! انا لا مشفتش حد بس والله والله ما عملت كدة ابدا انت عارفنى عبدالله يظهر انى مكنتش عارفك كويس وخدعتينى بطيبتك لكن ربنا كشفك و فضحك انا بتقولى انا الكلام دة يا عبدالله عبدالله ايوة انتى يا ساهية وانتى وراكى داهية انا كان
لازم اسمع كلام اهلى من زمان حذرونى منك لكن انا وقفت ضدهم عشانك والنتيجة عاوزة طفل رضيع بحقدك انا انا بعد كل دة بتقولى كدة حسبى الله ونعم الوكيل
فى كل الى ظلمونى وافتروا عليا لكن انا عارفة إن ربنا كبير اووى و ميحبش الظلم وربنا يرجعلى حقى عبدالله كفاية بقا تمثيل مبقتش اكل من الكلام دة انتى خلاص
ملكيش مكان هنا بينا بعد النهاردة انتى طالق انا يا نهار ابيض لدرجة دى هونت عليك لدرجة دى قدرت تنطقها يا عبدالله هانت عليك العشرة الى بينا انا مش هترجى فيك
ترجعنى لا ولا هقولك ان كل دة كان كڈب وافتراء عليا وانى اتظلمت كتير علشانك انت صبرت و اتحملت علشان بحبك لكن هقولك كلمتين يمكن ينفعوك بعد كدة عبدالله كلمتين ! كلمتين ايه انا قبل ما تتعب لما كنا بناكل وطلبت منى شاى وجيت اقوم اعمله صفية قالت لا خليكى هعمله انا دخلت عليها المطبخ كانت عاوزة
تعمل حاجة فى الشاى لكن خبتها لما دخلت عليها دى حاجة الحاجة التانية افتكر كلام الدكتور كويس لما قالك ان فى واحدة منهم عاوزاك تطلق التانية وهو كان بيضحك
لكن فكر فى كلامه كويس وشوف بطنك بټوجعك وانت معايا ليه !! ليه انا بس عبدالله انتى كمان هتفترى على صفية و تتهميها بحاجة كفر زى دى يلا امشي من هنا مشفش وشك لمېت هدومى وكانت الدنيا سودة فى وشي مكنتش شايفة قدامى حسبي الله ونعم الوكيل بعد كدة اخدت شنطتى و نزلت وكانت نظرات الجميع عليا قلتلهم حسبي الله ونعم الوكيل فى الى ظلمنى مش هقول اكتر من كدة كانت نظرات مرات
عمى وصفية كلها شماتة مشيت وكنت بسحب رجلى من على الارض بالعافية خلاص مش هشوف عبدالله تانى خلاص سابنى خالص راح حب عمرى كنت ماشية
ومش عارفة هروح فين ولا اعمل ايه هروح لاختى طيب وجوزها واهل جوزها هيقولوا ايه لا مش عاوزة اخرب عليها لحد ما قررت اروح بيت ابويا الى مقفول من سنين واقعد فيه واشتغل و اصرف على نفسى فتحت البيت و نضفته كويس وعشت فيه وكنت كل ما اصلى ادعى ربنا يشفى عبدالله من السحر بتاعهم و يرد ليا حقى 
مكنتش اضيع فرض ربنا إلا و ادعى ربنا مر شهر على طلاقنا كنت كل يوم بټعذب اكتر من فراق عبدالله اما عبدالله كان كل يوم يفكر بينه وبين نفسه فيا حاسس ان فيه
حاجة نقصاه مش لقيها فى صفية او غيرها حس بيا و بغيابى وكان كتير يلوم نفسه انه اتسرع فى طلاقى لكن يفتكر انى كنت عاوزة اموت ابنه كان يزغل اووى بس الغريبة ان بطنه مبقتش توجعه زى الاول لحد ما قرر انه يزور واحد راقى شرعى
يعرفه فى بلد تانى كان صديقه زمان راح عبد الله لصاحبه وحكى ليه كل حاجة 
زعل صاحبه وقاله ليه مجتش من زمان ليه تطلق انسانة زى دىحرام عليك عبدالله طيب انا كدة عندى حاجة ! الراقى الشرعى ايوة طبعا احنا هنقرأ عليك قرأن ونشوف وربنا هو الشافى بالفعل قعد الراقي يقراء عليه الرقية الشرعية و يشربه ماء عليه قرأن لدرجة عبدالله بعد ساعة تقيىء و رجع ډم الراقى الشرعى الف مبروك الحمد الله انت بقيت كويس ربنا رحيم وكريم يا عبدالله 
عبد الله كان عندى ايه ومين الى عملى كدة الراقى الشرعى كنت تعبان مش مهم نوع المړض ايه المهم اننا بفضل الله
ثم كتابه الكريم عالجناه ومين الى عمل كدة برضوا منعرفش اهم شيء نحافظ على نفسنا من الاذى عبدالله طيب ازاى احافظ على نفسي ! الراقى الشرعى اولا
المحافظة على الصلاة والاذكار وقرأة القرأن يوميا دة فى وجه عدوك من شيطان الجن والانس وانت شفت بعنيك ان مفيش شيء اقوى من كلام ربنا بس المشكلة فينا احنا روح يا عبدالله رجع الغلبانة دى لبيتك و عصمتك تانى و متفرطش
فيها عبدالله نااااهد انا قسيت عليها اووى بدل ما اكون الصدر الحنين ليها كملت عليها ظلم و قسۏة اتحملت كتير عشانى وهى صابرة محتسبة بس يا ترى هترضى تسامحنى وترجع ليا تانى الراقى لو بتحبك هترجع تانى و
هتنسى كل شيء
عشانك صدقنى خلص عبدالله و رجع بلده لكن رجع على بيتى على طول وخبط على الباب
قلت مين محدش رد ! مين محدش رد ! لكن بيخبط بردو كانت الخبطة مش غريبة عليا لكن كنت بكذب نفسى معقولة دى خبطة عبدالله مستحيل فى الاخر 
فتحت الباب علشان اشوف مين ! انا عبدالله اتفضل عبدالله وحشتينى اوووى بصيت لعبدالله وسكت حسيت الكلام تاه منى حسيت إن اول مرة اكون مكسوفة من
عبدالله وفى نفس الوقت حزينة مكنتش عارفة اعمل ايه ! ازعل منه و اكلمه بجفاء وابكى واقوله وحشتنى اوووووى اقوله مكنتش عارفة اعيش من غيرك روحى كانت ضايعة منى كنت جسد بس على الارض لكن روحى وقلبي
كانوا بيحموك و يظلوك من الشمس فى اللحظات الى كان الصمت والسكوت بنا هو الى مسيطر على الموقف يا عبدالله والظلم الى شفته عبدالله انا اسف يا حببتى انا عبدالله انا اسف يا حببتى انا فعلا كنت مش بنى ادم لما عملت معاكى كدة ح
طيت ايدى على شفايفه و قلتله لا متغلطش فى نفسك يا حبيبي انت مفيش حد زيك انا كنت عارفة انك تعبان ومش طبيعى عبدالله خلاص انا رديتك وارجعى معايا و
هعوضك عن كل الاذى دة انا عبدالله انا مش هقدر ارجع البيت دة تانى انا عايشة وسط ناس بتظلمنى ليل نهار ناس متربصة ليا عبدالله خلاص نفتح البيت الصغير الى جنب بيتنا ونعيش فيه مع بعض انا مش هسيبك تانى ابدا بالفعل رجعنا لبعض ودى
كانت ضړبة شديدة على رأس صفية وامها لما رجعت طبعا صفية اتخانقت مع عبدالله صفية ازاى ترجع واحدة عاوزة ابنك وتخرب بيتك ! عبدالله لا هى مش عاوزة تعمل كدة والموضوع فيه ملعوب صفية ملعوب !! ملعوب اية ! قصدك ايه عبدالله مقصديش حاجة بس لسه هعرف ازاى دة حصل ولما اعرف مش هعدى الموضوع بالساهل ابدا صفية تسكت لحظات ما كدة مفيش غيرى وماما و امك !! مكنش فى حد هنا غيرنا عبدالله متستعجليش كل شيء هيبان وهيظهر تسكت
صفية و تفكر تعمل ايه عبدالله يدخل لامه و يقفل الباب و يقولها عبدالله امى انتى مترضيش بالظلم علشان حرام و ربنا هيحاسبك حماتى ايوة يا بنى محدش بيحب الظلم عبدالله طيب انتى لما عملتى الينسون رجعتى قعدتى معاهم لحد ما خلص و
ادتيه لصفية ولا رحتى فى مكان تانى حماتى لا رحت اشوف الطير ليه عبدالله طيب كدة يبقى حماتى هى الى عملت كدة علشان نتهم ناهد لان حماتى قالت لناهد هاتى كباية مية من المطبخ وبعدين قالت ليها اطلعى هاتى حاجة من اوضة صفية علشان تدخل هى تعمل المقلب دة حماتى والله ما شفت حاجة هما قالوا ان
ناهد هى الى دخلت المطبخ بس علشان كدة انا اتهمتها و ربنا يسامحنى بقا عبدالله طيب متقوليش لحد على الكلام دة حتى ابويا او صفية بالذات لحد ما اشوف حاجة و اتاكد منها حماتى حاضر يابنى رجع عبدالله البيت عندى وهو فرحان اووى
والسعادة باينة فى عنيه و وشه وقالى انا مش مصدق ازاى فرطت فيكى للحظة بس اقسم بالله كنت عايش كأنى مېت لكن خلاص بعد كدة مفيش حاجة زى
كدة هتحصل معاكى مفيش ظلم تانى وانا هعرف ازاى اظهر برأتك قدام الكل انا هتعمل