روايه جحود اب
المحتويات
من شكله والله ما قريتها انا ماضيت على طول
مروان عارف لو بتكذب هاخليك تتمنى المۏت
محسن والله يا ابنى ماعرف هى راحت فين
هى عملتلك ايه بس
مروان خرج مردش عليه ورزع الباب
مروان اتعصب جدا جدا بقى فى أقصى غضبه وصوت أنفاسه عاليه خالص
فجاه وهو ماشى مسك قلبه ووقع على الأرض
محمد پخوف حقيقى جرى عليه مروان مروان رد عليا بقلم ندى الجندى
فى المستشفى
محمد بزعيق عايز حد يلحقه بسرعه
جريوا عليه خدوه منه
وبعد فتره خرج الدكتور
محمد خير يا دكتور ايه اللى حصله
الدكتور هو ايه اللى وصله للحاله دى
محمد پخوف هو ماله فى ايه
الدكتور ضغطه عالى جدا وجتله ذبحه صدريه
محمد پصدمه ايه للدرجه دى
الدكتور هو ايه اللى حصل عمل فيه كده احنا اديناله اكسجين لانه كان عنده نقص جامد فى الأكسجين
الدكتور لازم الفتره دى تبعدوا عنه اى حاجه تدايقه وتسببله ضغط عصبى عشان صحته لأن لقدر الله لو ده حصل تانى هيؤدى لجلطه فى القلب ومش هاتلحقوه
محمد حاضر يا دكتور
الدكتور عن اذنك
محمد دخل لمروان كان نايم على السرير وشكله تعبان جدا وماسك الأكسجين على وشه والمحاليل فى ايه
سامحنى والله مكانش قصدى
انا بس كنت عايز انا وانت نرجع زى الاول كنت فاكر أنها لمى تخرج من حياتك هنرجع زى الاول مكنتش اعرف ان هيا بقت حياتك والله لو كنت اعرف أن هايحصل كده مكنتش عملت كده ابدا ابدا
انا طلعت حقېر اوى لمى فكرت كده
بس والله والله مكنتش اعرف انك هتتأذى كده
مروان فاق وشال الماسك من على وشه لقى محمد قاعد جنبه وبيعط جامد اوى
مروان مالك بټعيط ليه انا كويس متعيطش
محمد قام حضنه وهو بيعيط بصوت عالى
مروان طبطب عليه أهدى خلاص مافيش
حاجه هو الدكتور قالك أنى هامۏت ولا ايه
محمد بدموع جاتلك ذبحه صدريه يا مروان
مروان بهدوء خلاص أهدى انا كويس اهو
محمد الدكتور قال متتعصبش خالص
محمد بصدق اوعدك يا مروان هندور عليها فى كل حته لحد مانلاقيها انشاله نلف العالم عشان تلاقيها بس متعملش فى نفسك كده عشان خاطرى
مروان ربنا يخليك ليا يا محمد
عدى اسبوع فضل فيهم مروان فى المستشفى عما يتحسن
عند ساره فى الكليه
الدكتور دكتوره ساره السيوفى
ساره نعم دكتور
الدكتور احيكى على تفوقك بالرغم من فترتك القصيره هنا لانك حقا متميزه جدا فى دراستك
ساره بفرحه اشكرك
فى سكن الكليه
ميرا بضحك لا لا دا التفوق دا بقى عاده عندك انا عايزه اعرف ايه السر
ساره بحزن اقولك على حاجه بصراحه يا ميرا
ميرا قولى يا قلبى
ساره بحزن ومحاوله لكبت دموعها لمى باجى ابص على شريط حياتى
لقيت ماكنش عندى اى حاجه مميزه فى حياتى
اتولدت لقيت اب بيعاملنى انا وامى وحش جدا جدا بدون سبب وامى مستحمله عشانى
كنت بشوف الدموع فى عينيها وتيجى تبتسم فى وشى عشان متزعليش بقلم ندى الجندى
كان كل اصحابى فى المدرسه بيحكوا اد ايه ابوهم حنين الا انا
ولمى خلاص اتعودت على الوضع دا وقولت ماليش غير امى اللى تعوضنى وكفايه هى كانت اب وام ليا ماټت
حتى لمى رحت قعدت مع خالتى وقالتلى خلاص هاعد معاها خلاص بعد ماحققت حلمى وهاعيش حياه طبيعيه هى كمان راحت
ساره بدموع جه بعدها مروان اعترفلى بحبه وكان بيعاملنى كويس جدا ومتفاهم وحسيت أنه بيحبنى جدا وبيراعى شعورى وإدانى الامان والحنان انتى عارفه انا كنت فى الاول خاېفه جدا جدا أنى أعد معاه مكانش عندى ثقه فى اى حد
لكن هو خلانى اثق فيه واحترمته جدا جدا وعلى فى نظرى اوى وقولت خلاص اخيرا هاتعوض عن كل الحزن اللى شوفته فى حياتى مع اول كلمه قولت انى هاديله فرصه سمعت أنه بيتاجر فى السلاح ومش سمعت من حد
عارفه لو كنت سمعت من حد والله مكنتش هاصدقه
لكن انا سمعته هو شخصيا
ومع ذلك حاولت أدوس على نفسى واعدى
وإلتمستله ألف عذر مش عذر واحد
وبعد ماخلاص حبيته
ساره بدموع حبيته اوى يا ميرا
كان اول حب فى حياتى
اول مره احس انى فرحانه لما بشوفه
كل تفاصيله كنت حفظاها ضحكته هيبته طريقه كلامه
كل حاجه فيه
قدر يخلينى اغير فكرتى تماما واديله فرصه واسمح لقلبى أنه ينسى اى حاجه ويتقبل بس حبه
حبه ليا كان مختلف
إدانى امان الاب وحنيه الحبيب
واهتمام
كان مجرد ما اسمع منه صباح الخير يا ساره احس أن يومى بدأ فعلا
على الرغم انى محسستوش اوى بده
لكن هو فعلا خلانى احبه اوى
ولسه كنت هاقوله انى خلاص مستعده أننا نحدد معاد الفرح
جاتلى المسدج دى بصوته وهو بيضحك
ساره بعياط كان بيضحك أن هو قدر يخدعنى
قدر يخلى قلبى ملكه وكل ده كان كڈب ماحبنيش
متابعة القراءة